Żółw zielony (Chelonia mydas), inaczej żółw jadalny to gad, żyjący w środowisku wodny. Jego nazwa wiąże się z ubarwieniem tkanki tłuszczowej. Zwierzę przeważnie żyje w stadzie, co daję większe szanse na przetrwanie. Dorosłe żółwie jadalne mają maksymalnie 140 cm długości, a ich waga sięga nawet 500 kg. Dzięki płaskim i szerokim kończynom (przednie mają obronny pazur), które działają niemal jak wiosła, bez przeszkód mogą przemieszczać się nawet setki kilometrów. Żółwie te żywią się przede wszystkim trawą morską i glonami. Zamieszkują ciepłe wody u wybrzeży Ameryki Środkowej oraz wysp na Oceanie Indyjskim.
Tylna część tułowia żółwia jadalnego jest bardzo spłaszczona. Wąską głowę pokrywają tarczki, rozmieszczone w jednakowych odstępach. Żółw zielony ma również charakterystyczny nierówno ścięty pysk. Kolor skóry można określić jako oliwkowo-zielony, niekiedy występuje w bardziej brunatnym odcieniu z żółtymi plamkami.
Osobniki osiągają dojrzałość płciową najczęściej w 10 roku życia, a najpóźniej w 24 roku. Samice składają jaja (od 100 do 200) na plaży w wykopanych przez siebie otworach. Jaja przykryte są pisakiem, które chroni je przed innymi zwierzętami oraz działaniem słońca i wody.
Żółw jadalny należy do gatunku zagrożonego wyginięciem. Jego mięso uważane jest za niezwykły przysmak (zupa żółwiowa), co było głównym powodem ich zabijania. Polowanie na te zwierzęta najbardziej popularne było w rejonie Oceanu Atlantyckiego, gdzie pozostały już nieliczne osobniki.
